Kącik poetów
Trwasz w życia tajemnicy,
Z przyjaźni szczerej krynicy
Czerpiesz życiowa siłę…
Widzisz obrazy, wspomnienia miłe…
A, gdy wydaję się, że jest dobrze
Zabierają wszystko otchłanie mroczne…
Opowiadają jak krew płynęła…
I nagle! Wizja moja stanęła…
Złapałam za rękę Ciebie….
I odnalazłam w otchłani siebie..
"Droga"
Idę drogą krzyżową,
Pełną cierpienia i łez…
Z moją koroną cierniową,
Nie wiesz nawet jak to jest…
Być otulonym mgłą wieczną,
Jak szary kruk – odlecieć…
Westchnąć głęboko historią odwieczną
I „kocham Cię” – do ucha powiedzieć…
Uciec z raju jak potępieniec….
Iść swą drogą…
Na głowie laurowy wieniec…
A potem stanąć na Olimpu szczycie
I znów z przyjaźnią odejść gdzieś…
Usiąść na tronie skrycie…
Ta moja droga jest warta łez…
Dominika Synkowska
"O radości"
Dziś się do mnie odezwałaś
Delikatnie niczym zefir.
Pęta smutku me zerwałaś,
Radość uwalniając wielką.
Nie wiedziałem co się stało,
iż mi czułość okazałaś.
Trwożnie serce me zadrżało,
By nie spłoszyć tej istoty.
Całym sobą cię chłonąłem,
ciesząc się z owej bliskości.
W owej chwili byłem pewien,
doświadczyłem już radości.
"Samotność"
W krąg przyjaciół wielu stoi,
wiedząc, że to nie przystoi.
By wyśmiewać innych ludzi,
to w nich prędko lęk obudzi.
Mimo wielu w krąg znajomych,
ktoś tam w kącie ciągle stoi.
Zerka wciąż niepewnym wzrokiem,
chcąc się wymknąć, cicho, bokiem,
ktoś się czuje wciąż samotny,
mimo głosów tak radosnych,
mimo setek ludzi wkoło
nigdy nie jest mu wesoło.
Do nikogo się nie śmieje,
w jego duszy wicher wieje.
Brak tam miejsca dla radości,
pełno zaś jest samotności.
Dariusz Żuchelkowski